Η αλήθεια ως φωτισμός και απόκρυψη των όντων συμβαίνει κατά το μέτρο πού ποιείται.Κάθε τέχνη,μια και επιτρέπει να συμβεί η έλευση της αλήθειας των όντων σαν τέτοια, είναι κατ’ ουσίαν ποίηση.

Η ουσία της τέχνης, όπου θεμελιώνεται το έργο τέχνης καί συνάμα ο καλλιτέχνης ,είναι το εν-έργω-τίθεσθαι
[= η ενεργοποίηση και σταθεροποίηση] της αλήθειας…
    Το προβάλλον λέγειν είναι ποίηση: λέει τον κόσμο και τη γη,λέει το χώρο διεξαγωγής της διαμάχης τους,μαζί και τον τόπο της εγγύτητας και της απόστασης των θεών. Η ποίηση λέει την μη-κρυπτότητα των όντων. Η εκάστοτε γλώσσα είναι το συμβάν εκείνου του λέγειν,μέσα στο οποίο αναδύεται ιστορικά σε έναν λαό ο κόσμος του και διαφυλάσσεται η γη ως κάτι έγκλειστο. Το προβάλλον λέγειν είναι εκείνο πού προετοιμάζοντας το ρητό φέρνει συνάμα στον κόσμο το άρρητο σαν τέτοιο. Μέσα σε ένα τέτοιο λέγειν προσχηματίζονται σε έναν ιστορικό λαό οι έννοιες της ουσίας του,δηλαδή της πρόσδεσης του στο κοσμο-ιστορικό γίγνεσθαι.
                                                                                                                                            Martin Heidegger