Στον Πιέρ Μαρί και την Πόζι άρεσε να δέχονται κόσμο.Ζωγράφοι, συγγραφείς, αρχιτέκτονες και μουσικοί ήτανσταθεροί συνδαιτημόνες. Για μένα που δεν κατείχα ακόμη καλά την γλώσσα, οι συζητήσεις τους γύρω από μιά μπουκάλα κρασί μου φαίνονταν ατελείωτες.

 <<Δεν κατάλαβες τίποτα!>>, ήταν η φράση πού επανερχόταν διαρκώς στα λόγια τους, Αρκούσε ένα έναυσμα κάποιου με την γνώμη του για ένα βιβλίο η μιά ταινία για να αναπηδήσει ακαριαία η αντίθετη άποψη. Διατυπώνονταν θεωρίες υπέρ η κατά οποιουδήποτε θέματος, ο τόνος της συζήτησης ανέβαινε αυτόματα. Οι κριτικές αυτές που έμοιαζαν ατέρμονες, μου φαίνονταν παράλογες, γιατί στην Τουρκία μου είχαν μάθει ότι ο άνθρωπος προέχει σε σχέση με το έργο του. Ετσι, ένα έργο μπορεί να φαίνεται άρτιο, αλλά δεν αξίζει τίποτα αν προέρχεται από έναν μη άρτιο άνθρωπο.

                                                                                     Kudsi Erguner

                                                            Από το βιβλίο του : "Το ταξίδι ενός σούφι μουσικού"